Маълумки, Қуръонда кофирларнинг доимий азобда қолажаклари ҳақида очиқдан-очиқ айтилгандир: (وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا)  Аллоҳ мунофиқлар, мунофиқалар ва кофирларга (улар) абадий қоладиган жаҳаннам оловини ваъда қилди. (Тавба сураси; 68-оят)

  1. Ҳидоят ва залолат турлари;  Агар бирор мусофир сизнинг олдингизга келиб бир уй манзилини сиздан сўраса, у ҳолда сиз икки йўлдан бирини танлаб унга ёрдам беришингиз мумкин:

  1. Жабр назариясига тескари бўлган тафвиз (ўз ҳолига қўйилиш) эътиқоди   Ҳаддидан чиқиш томонида турган жабр назарияси қарсида тамоман тескариси ўлароқ сустлик томонини тутган тафвиз, яъни ўз ҳолига қўйиб қўйиш ғояси вужудга келган эди.

   1. Жами инсонларнинг виждони жабрни инкор қилади;  Илоҳий донишманд ва файласуфларнинг инсон ихтиёрига оид кўп далиллари бор. Лекин биз энг яққол далилни келтиришни лозим топдик. Бу далил башариятнинг виждонидир.

Эй Аллоҳу меҳрибоним, яратдинг комил жаҳоним;Бердинг ризқим, ошу-ноним, уфурдинг танамга жоним;Ҳамду сано бўлсин сана, доим парвонасан мана!Сан ҳам азал, сан ҳам охир, ягона покловчи-Тоҳир;Аён сана ботин, зоҳир, ҳар номингда шифо бордир;Ҳамду сано бўлсин сана, доим парвонасан мана!

Ҳазрат Али (а) ҳаётда яшаб орттирган фикрлари ва тажрибаларининг хулосаларини ўз ўғиллари, имом Ҳасан (а)га таъриф қилганлар ва шунингдек ўз сўзлари билан ўғилларига яшамоқнинг энг яхши ва гўзал йўлларини кўрсатганлар.

  ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ  Бундай бўлиши Аллоҳ бир қавмга берган неъматини токи улар ўзларини ўзгартирмагунларича ўзгартирувчи бўлмаслиги ва Аллоҳ эшитгувчи ва билгувчи зот бўлганидандир. (Анфол сураси, 53-оят)

  Художўй ва Худога ишонадиганлар, шу ақидага эгадирларки, дунё жуда ҳам фирибгардир ва унинг ҳеч бир жилвасига кўнгил боғлаб бўлмайди. Ҳамда дунёдан тўғри яшаб ўтиш ва шунингдек, танҳо нажот йўли, Аллоҳ таолонинг ёрдами билан амалга ошади. Улар ўзларининг ҳаёт ва ўлимларини Худонинг қўлида, деб биладилар.

  Аллоҳнинг адолати билан боғлиқ муҳим масалалардан бири– «жабр ва ихтиёр» масаласидир. Жабрийлар эътоқодича, инсон ўз ёнидан ҳеч ихтиёри соҳиби бўлмай, амали ва юриш-туришида, айтадиган сўзларида, аъзоларининг ҳаракатида ва барча хатти-ҳаракатида машина қитъалари каби жабрий ва мажбурий ҳолда йўналтирилади.

Бало-офатлар,  нохушликлар, мусибатлар, кўнгилсиз ва аянчли ҳодисаларнинг юз бериши худошунослик ва яккахудолик соҳасида татқиқот қилувчи олимлар учун ҳал қилиш қийин бўлган масала бўлгани боис ва кўпчилик бу қийинчиликларни Худонинг адолатига тўғри келмайди,