Ўзбек шоирлари

Ўзбек адабиётининг йирик намояндаларидан бири Абдулла Қодирий (Жулқунбой) 1894 – йил, 4 – октябрда Тошкент шаҳрида туғилди. Унинг таржимаи ҳоли ҳақидаги қуйидаги сўзлари ёзувчининг 1926 – йилга қадар кечган ҳаётига ойдинлик киритади:

Ўзбек адабиётининг ёрқин намояндаларидан бири Абдулҳамид Сулаймон ўғли Чўлпон 1897 – йилда Андижоннинг Қатортерак маҳалласида савдогар оиласида дунёга келган. Отаси Сулаймонқул Мулла Муҳаммад Юнус ўғли (1874 – 1929) дастлаб деҳқончилик, сўнгра баззозлик билан шуғулланган.

Абдурауф Абдураҳим ўғли Фитрат маданиятимиз тарихига шоир ва носир, драматург ва публицист, тилшунос ва адабиётшунос, тарихчи ва файласуф, санъатшунос ва жамоат арбоби сифатида киради. У 1886 – йили Бухорода зиёли оилада туғилган. Бухоро, Истамбул мадрасалари ва дорилфунунларида ўқиган.

      Ўтар кунлар, ўтар йиллар, ҳам асрЕмирилар шоҳлар, тахтлар ҳам қасрТакрорлайди аммо дилда чин инсонТакрорлайди аммо дилда мусалмонАли мавлом, Али мавлом, Алижон!

  Пайғамбарға ёр бўлғон шери Худо Алидур, Ҳам меърожда ёр бўлғон шери Худо Алидур.   Айтғон сўзи раҳмоний, кўрсанг юзи нуроний, Кофирларни қирони шери Худо Алидур.

Сифат қилсам Али шери Худодур, Ки шамшир бирла кофирни қиродур.   Кофирларни қилур имонға даъват, Берадур ҳар замон исломға қувват.

Эй Аллоҳу меҳрибоним, яратдинг комил жаҳоним;Бердинг ризқим, ошу-ноним, уфурдинг танамга жоним;Ҳамду сано бўлсин сана, доим парвонасан мана!Сан ҳам азал, сан ҳам охир, ягона покловчи-Тоҳир;Аён сана ботин, зоҳир, ҳар номингда шифо бордир;Ҳамду сано бўлсин сана, доим парвонасан мана!

Доим қиём бўлма, бўлмагин мағрур Яратган олдида рукуъ қилиб тур Пешананг ҳар қанча бўлса ҳам оқил Сажда қил махлуқ чун аввали шудир Бўлсанг гирён аз тарс Худо гирён қил