Сарвари олам Муҳаммад (с.а.о)нинг ҳаётларига бир назар   Азиз пайғамбаримиз ҳазрат Маҳаммад ибн Aбдуллоҳ (с.а.о) “Фил йили” деб номланган 570 – милодий йили, рабиул-аввал ойининг 17 – чисида, жума куни Макка шаҳрида таваллуд топганлар,

Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи)нинг буюк саҳобалари; Миқдод, Салмон, Абу Зар, Убодаҳ ибн Сомит, Абу Ҳайсам ибн Тайҳон, Ҳузайфа ва Аммор ибн Ёсир (разияллоҳу анҳум) хилофат амалини муҳожирлар ўртасида ташкил этиладиган кенгашга қайтаришни истадилар. Ушбу хабар Абу Бакр ва Умарга етиб борди. У иккаласи Абу Убайда ва Муғайраҳ ибн Шуъбани …

Ғийбатнинг энг хавфли оқибати – бу ялқов шахс онгининг маънавий емирилишидир.  Ақл-идрокнинг табиий   йўлидан жуда оғиб кетган кишилар босиқ фикрлиликдан жудо бўладилар ва уларнинг камчиликлари ҳамда сирларини фош этишга кўрсатиладиган зиёндан ташқари ўзларининг  ахлоқий тизимларини ҳам  барбод қиладилар. Туҳмат инсоний ахлоқнинг олий мақомини барбод қилади ва лол қоларли тезликда инсонни …

Ғийбат инсоннинг гуноҳкор ишларининг намоён бўлиши эканлигига қарамасдан  инсоннинг маънавияти билан ҳам бевосита боғлиқдир. Ғийбат хавфли руҳий бузилишнинг белгиси бўлиб,  у таъсир қилишининг яширин соҳаларини биз тадқиқ этмоғимиз лозим. Ахлоқ бўйича мутахассислар ғийбат тарқалишининг қатор сабабларини таъкидлайдилар.  Уларнинг ичида энг муҳимлари ҳасад, нафрат, кеккайиш, шуҳратпарастлик ва шубҳадир. Шубҳа йўқки, шахснинг …

Қаҳр -ғазаб деган машҳур касалликдан даволанишнинг энг самарали воситаси буюк пайғамбарлар ва имомлар таълимотига қатъий амал қилмоқликдир. Фан ҳомийлари – шифокорлар, руҳшунослар ва файласуфларнинг хулосалари албатта фойдали, аммо улар инсон учун бало, офат ҳисобланган қаҳр -ғазабдан қутулишнинг муаммоларини ҳал эта олмайдилар. Буюк устозлар оқилликка изчил амал қила бориб, доимо қаҳр …

Муҳаббат ва унга эришмоқликнинг тимсоли сифатида қараш мумкин бўлган олижаноб ахлоқий хислатлардан бири камтарлик (хоксорликдир). Жамият олдида ўз бурчини адо эта туриб, яхши хулқ меъёрларига амал қила бориб, хоксор одамлар ўзларининг ижтимоий нуфузларини ошириб борадилар ва бошқаларнинг юрагига ўз муҳаббатларини бағишлайдилар. Аммо фаҳмламоқ лозимки, камтарлик билан ўз-ўзини камситиш (хўрлаш) ўртасида …

Баъзи бир қилиқлар, номақбул одатлар муҳаббат ришталарини кучсизлантиради ва ана шуларнинг натижасида гўзал муносабатлар узилади. Ғазабланувчи, асабийлашувчи жаҳл қилувчи кишилар, бошқаларнинг муҳаббатини асрай олмайдиганлар ўзлари билан жамият ўртасида мустаҳкам девор ўрнатадилар. Бу эса уларнинг муҳаббат шуълаларини англашларига тўсқинлик қилади. Шундай қилиб бадхоҳлик бахтнинг ўзагини емиради ва инсоннинг яхши хислатларини қадрсизлантиради.

Ахлоқ жамият ҳаётида ва миллатни такомиллаштиришда муҳим омиллардан биридир. Улар башарият билан бирга пайдо бўлган. Боадаблиликнинг инсоният қалбига ором, бахт ва осойишталик келтиришидаги аҳамиятини ҳеч ким инкор эта олмайди;

Бу ерда биз Аллоҳни яхшироқ таниш учун ва шунингдек, мантиқан англаган ҳолда ибодатларимизни амалга оширишимиз учун қуйидаги баҳсга эътиборингизни қаратмоқчимиз. Шу мақсадда баҳсимизни бир неча қисмларга бўлиб қараб чиқамиз.

Аҳли-байт мактабига тобе бўлган мусулмонларнинг дунёқараши, таъбир жоиз бўлса, уларнинг борлиқ ва воқеликка нисбатан бўлган ғояси бошқа тоифадаги мусулмонлардан фарқланиб, улар диннинг қуйидаги асосига ёндашадилар: