Ўтар кунлар, ўтар йиллар, ҳам асрЕмирилар шоҳлар, тахтлар ҳам қасрТакрорлайди аммо дилда чин инсонТакрорлайди аммо дилда мусалмонАли мавлом, Али мавлом, Алижон!

Одамзот қачондан бери руҳ ҳақида фикр юритишни бошлаганини ҳеч ким билмайди. Фақат шуни айта оламизки, инсон аввалдан ўзи билан бошқа жонзотлар ва ҳайвонотлар орасида ва шунингдек, ўзи билан тош, ёғоч, тоғ ва саҳро каби жонсиз ашёлар ўртасида фарқ борлигини фаҳмлаган.

2. Руҳнинг ташқи оламни намоён этиш хосияти   Биз вужудимизда физикавий ва кимёвий жараёнларнинг борлигини яхши биламиз. Меъда ва юракнинг ҳаракати физикавий жараён бўлса, аммо овқат учун меъда ва безлардан сўлакларнинг ажралиб чиқишининг таъсири кимёвий омилдир. Шунга ўхшаш физикавий ва кимёвий

 Кўпчилик одамлар: «Аллоҳ бизни нима учун яратган?» деб сўрайдилар. Гоҳида эса олдинроққа силжиб: «Ўзи бу кенг ва улкан жаҳоннинг яратилиш ҳикмати нимадир?» дейишади. Боғбон дарахтни мева учун экади ва деҳқон ерни маҳсулот олиш учун ағдариб, уруғ сепади. «Буюк жаҳонни яратувчи Боғбон нима мақсадда бизларни яратган?»

Моида сурасининг 55-оятида бундай дейилган: <إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ>   «Дарвоқе, сизларнинг валийингиз (раҳбар ва йўлбошчингиз) фақатгина Аллоҳ, Унинг Расули ва имон келтирганлардир,

Нисо сурасининг 59-оятида бундай дейилади: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً   «Эй, мўминлар! Аллоҳга итоат этингиз, Пайғамбарга ва ўзларингиздан бўлмиш иш эгалари (раҳбарлар ва бошшлиқлар)-га итоат …

  Моида сурасининг қуйидаги оятига эътиборингизни жалб этамиз: <يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ>   «Эй, Расул! Раббингиздан Сизга нозил қилинган нарсани (одамларга) етказинг! Агар (бу ишни) қилмасангиз, Унинг рисолатини (пайғамбарлик …

Олдинги баҳсларда бут синдирувчи ва қаҳрамон бўлмиш ҳазрат Иброҳим (алайҳис салом) қиссаларини кўриб чиққан эдик. Қуръони Карим ҳазрат Иброҳим (алайҳис салом) нинг имомат ва пешволик мартабасига эришишларини расул ва набийлик мақомига ноил бўлгач оғир ва қийин имтиҳон ва синовлардан яхши ўтганларидан сўнг деб уқтиради,

  Агар борлиқ оламнинг тузилмасига ва яратилиш қонун-қоидаларига бир оз диққат билан назар солсак, у ҳолда жаҳондаги ҳар бир нарса ўз ўрнида тартиб-интизом билан қўйилганлигини ва ҳар ерда қонун-қоида ҳукм сураётганини яққол кўрамиз.   Инсон организмида ҳам одилона тузум ва тартиб – интизом шу қадар нозик ва ораста тарзда яратилганки,

  Қуръоннинг ушбу ҳақиқатга гувоҳлик беришича, бутпараст мушриклар ва шунингдек бошқа кофирлар нафақат Пайғамбаримиз (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи васаллам) яшаган асрда, балки бошқа асрларда ҳам маод ва ўлимдан сўнг қайта тирилиш ҳақида эшитишганида таажжубланиб, қўрқувга тушишар эди. Ҳатто уларга бу хабарни етказган кишини мажнун ва телба деб айтишар эди: