Najot Kemasi sayti Ушбу сайт Аҳли-Байт ғояси асосидаги соф ва ҳаётбахш Ислом дини ҳақида ишончли манбаларга таяниб теран маълумотларни ҳақиқат изловчиларига тақдим этиб боради.
Related Articles
Бисмиллоҳир Раҳмонир Раҳим
Шаъбония хутбаси Сарвари коинот Муҳаммад Мустафо (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи васаллам) томонларидан Рамазон ойининг фазилати ва амаллари ҳақида баён қилинган юқори маъно-мазмунли хутбадир.
Ушбу хутба Шаъбон ойининг охирги жума кунида айтилганлиги сабабли, «Шаъбония хутбаси» номи билан танилган. Сарвари олам Рамазон ойи яқинлашиб келаётгани учун Шаъбон ойининг охирги жума кунида саҳобаларини атрофларига йиғиб, Рамазон ойининг улкан фазилати ва амаллари ҳақида мавъиза-насиҳат қилиб теран мазмунли хутба ирод этдилар.
Ул ҳазрат ушбу хутбада қўл остидагилар, йўқсил ва муҳтожларнинг ҳолига риоя қилиш ва кўз, қулоқ ва тилни ҳаромдан тийиш, Қуръон тиловат қилиш, кўп салавот айтиш ва қиёмат кунини кўп эслашга чақирганлар.
«Аллоҳнинг зиёфат ойи» ва «Рўзадорнинг уйқуси ҳам ибодат» деб айтилган машҳур сўзлар ушбу хутбада қўлланган. Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи васаллам) хутбанинг охирида мўминлар амири ҳазрат Али (алайҳис салом)нинг саволига жавобан, Рамазон ойида қилинадиган энг яхши амал – бу гуноҳлардан сақланиш эканини уқтириб, ҳазрат Али (алайҳис салом)нинг бу муборак ойда шаҳид бўлишларини олдиндан айтадилар.
Ушбу хутбани саккизинчи пешвоимиз Имом Али ибн Мусо ар-Ризо (алайҳис салом) олдинги имомлардан ривоят қилиб, унинг санадини ҳазрат Али (алайҳис салом)га етказганлар.
Ушбу хутбанинг энг қадимги манбаи Ибн Уқда ал-Куфий (вафот этган сана; 332 ҳижрий йили) ёзган «Фазоилу Амирил Мўъминин» номли китобидир. Ушбу хутбани нақл қилган энг муҳим манбалар қуйидагилардан иборат:
- Шайх Садуқ,«Уюну ахборир-Ризо (а.с)», 1-жилд, 53-ҳадис.
- Шайх Садуқ,«Амолий», 218 ва 226-бет.
- Аллома Муҳаммад Боқир Мажлисий,«Биҳорул Анвор», 93-жилд, 25-ҳадис, Китобус-савм (рўза китоби).
- Шайх Ҳур Омилий,«Васоилуш-шиа», 7-жилд, 226-бет.
Шайх Аббос Қумий «Мафотиҳул Жинон» китобида муборак Рамазон ойи фазилати аввалида ушбу хутбанинг кўп қисмини Шайх Садуқнинг «Амолий» китобидан нақл қилиб келтирган ва унинг санадини мўътабар деб билган.
Хутбанинг кўрсатмалари
Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи васаллам) хутбанинг аввалида Рамазон ойининг аҳамияти ва азаматини баён қилиб ушбу муборак ойда айрим амалларни бажаришга чақирадилар.
Дастлаб хутбада келган таълимотларни кўздан кечирамиз. Кейин эса хутбани тўлиқ ҳолда эътиборингизга тақдим этамиз:
- Рўза тутишнинг улкан ажр-мукофоти ҳақида сўзлаб Рамазон ойидаги айрим ибодатларни баён қиладилар.
- Бу муборак ойда Аллоҳ таолонинг мағфирати ва раҳматидан маҳрум бўлмаслик кераклигини айтадилар.
- Аллоҳ таолонинг раҳмат эшиклари очиқ эканини,
- Шайтонлар занжирбанд этилганини,
- Рўзадорларга хос бўлган хулқ-атворга риоя қилишни,
- Рўзадор очлик ва сувсизликка учраганида Қиёмат кунининг очлиги ва сувсизлигини эслаши кераклигини айтиб,
- Қўл остидагилар, фақир-муҳтожлар, кекса ёшдагилар ва ёш болаларнинг ҳолига риоя қилишни,
- Силаи раҳим қилишни (Қавм-қариндошларнинг ҳолидан хабар олиш)ни,
- Агарчи хурмонинг ярими ёки бир қултум сув билан бўлса-да, ифторлик беришни,
- Кўз, қулоқ ва тилни ҳаромдан тийишни,
- Намоз ўқиш, тавба ва дуо қилиш ва Аллоҳдан мағфират сўрашни,
- Қуръон тиловат қилишни,
- Кўп салавот айтишни,
- Одамларга азият-озор етказмасликни,
- Хушмуомалалик ва чиройли хулқ-атвор билан муносабат кўрсатишни буюрадилар.
Хутбанинг давомида мўминлар амири ҳазрат Али (алайҳис салом) бу муборак ойда энг афзал амал нима? деб сўраганларида, Сарвари коинот гуноҳ қилмаслик энг юксак ва афзал амал эканини айтадилар ва йиғлаган ҳолда ҳазрат Али (алайҳис салом)га муборак Рамазон ойида шаҳид бўлиши ҳақида мужда берадилар ҳамда ҳазрат Али (алайҳис салом)нинг фазилатларини одамларга баён қилиб, ул ҳазратнинг имомат ва пешволигини инкор қилишни ўзларининг пайғамбарликларини инкор қилиш деб уқтирадилар.
Хутбанинг матни ва таржимаси
عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٌّ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ) خَطَبَنَا ذَاتَ یوْمٍ فِي آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَهْرِ شَعْبَانَ فَقَالَ:
Амирулмўминин ҳазрат Али (алайҳис салом) дедилар: Аллоҳнинг Расули (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи васаллам) Шаъбон ойининг охирги жумаси бўлган кунларнинг бирида бизга хутба ўқиб шундай марҳамат қилдилар:
أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ
Эй одамлар, шубҳасиз, Аллоҳнинг ойи баракот, раҳмат ва мағфират билан сизлар томон юзланган.
شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ، وَ أَیامُهُ أَفْضَلُ الْأَیامِ، وَ لَیالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیالِی، وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ،
Аллоҳ наздида энг яхши ойлардан бўлган ойдир, унинг кунлари энг яхши кунлар, унинг тунлари энг яхши тунлар ва соатлари энг яхши соатлардир.
وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کرَامَةِ اللَّهِ،
У шундай ойдирки, сиз унда Аллоҳнинг зиёфатига чақирилгансиз ва сиз унда Аллоҳнинг каромат аҳлидан (Аллоҳ улуғлаган одамлардан) қилингансиз.
أَنْفَاسُکمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ، وَ نَوْمُکمْ فِیهِ عِبَادَةٌ، وَ عَمَلُکمْ فِیهِ مَقْبُولٌ، وَ دُعَاؤُکمْ فِیهِ مُسْتَجَابٌ.
Нафасингиз бу ойда тасбеҳ, уйқуингиз унда ибодат, амалингиз унда мақбул ва дуоларингиз унда ижобат қилинур.
فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکمْ بِنِیاتٍ صَادِقَةٍ، وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یوَفِّقَکمْ لِصِیامِهِ، وَ تِلَاوَةِ کتَابِهِ،
Раббингиз бўлган Аллоҳдан холис ниятлар ва пок қалблар билан сўранглар, токи бу ойда сизларга рўза тутиш ва Ўз китоби (Қуръон)ни ўқиш учун тавфиқ берсин.
فَإِنَّ الشَّقِيَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ،
Дарҳақиқат, бахти қаро ва ёмон оқибатли одам бу улуғ ойда Аллоҳнинг мағфиратидан маҳрум бўлган кишидир.
وَ اذْکرُوا بِجُوعِکمْ وَ عَطَشِکمْ فِیهِ جُوعَ یوْمِ الْقِیامَةِ وَ عَطَشَهُ،
Ва бу ойдаги очлигингиз ва ташналигингиз билан Қиёмат кунидаги очликни ва сувсизликни эсланглар.
وَ تَصَدَّقُوا عَلَی فُقَرَائِکُمْ وَ مَسَاکِینِکُمْ،
Ва йўқсил-камбағалларингиз ва мискинларингизга садақа беринглар.
وَ وَقِّرُوا کِبَارَکمْ، وَ ارْحَمُوا صِغَارَکمْ، وَ صِلُوا أَرْحَامَکمْ،
Катталарингизни эъзозланг, кичикларингизга раҳм-шафқат қилинг ва силаи раҳим қилинг (қариндош-уруғларингизнинг ҳолидан хабар олинг).
وَ احفَظُوا ألسِنَتَکم، وغَضُّوا عَمَّا لَایَحِلُّ النَّظرُ إِلَیْهِ أَبْصَارَکُمْ، وَ عَمَّا لَایَحِلُّ الإِسْتِماعُ إِلَیْهِ أَسْمَاعَکُمْ،
Тилларингизни [ҳаром гап-сўзлардан] тийинглар, кўзларингизни қараш ҳалол ва жоиз бўлмаган нарсалардан юминглар ва қулоқларингизни эшитиш ҳалол ва жоиз бўлмаган нарсалардан беркитинглар.
وَتَحَنَّنُوا عَلَی أَیْتَامِ النَّاسِ،کَمَا يُتَحَنَّنُ عَلَی أَیْتَامِکُمْ.
Ва одамларнинг етимларига жонкуярлик ва меҳрибонлик ила муносибатда бўлинг, токи сизларнинг етимларингизга ҳам меҳрибонлик ва жонкуярлик кўрсатилсин.
وَ تُوبُوا إِلَی اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکمْ
Гуноҳларингиздан Аллоҳга тавба қилинглар.
وَ ارْفَعُوا إِلَيْهِ أَیْدِیَکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَوْقَاتِ صَلَوَاتِکُمْ، فَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَاتِ یَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَی عِبَادِهِ، یُجِیبُهُمْ إِذَا نَاجَوْهُ، وَ یُلَبِّیهِمْ إِذَا نَادَوْهُ، وَيُعْطِيهِمْ إِذَا سَأَلُوهُ، وَ یَسْتَجِیبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ.
Ва намозларингиз вақтларида қўлларингизни дуога кўтаринглар, зероки ўша пайт энг яхши вақтлардир. Аллоҳ Азза ва Жалла бу вақтларда Ўзининг раҳмат ва марҳамат нигоҳи ила бандаларига назар солади. Бандалар Унга муножат-илтижо қилганларида уларга жавоб беради, Унга нидо қилиб чақирганларида уларни қабул қилиб олади, Ундан сўраганларида уларга ато этади ва Унга дуо қилганларида эса уларни ижобат қилади.
أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَکمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِکُمْ، وَ ظُهُورَکُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِکُمْ، فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِکُمْ،
Эй одамлар, жонларингиз амалларингиз билан гаровга олинган. Бас, уларни (жонларингизни гуноҳларингиздан) мағфират сўраш билан озод этингиз ва белларингиз гуноҳлардан оғирлашгандир. Бас, саждаларингизни узоқ давом эттириш билан уларни енгил қилингиз.
وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَقْسَمَ بِعِزَّتِهِ أَنْ لَایُعَذِّبَ الْمُصَلِّینَ وَالسَّاجِدِینَ، وَأَنْ لَایُرَوِّعَهُمْ بِالنَّارِ یوْمَ یقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ.
Ва билингизки, албатта, Аллоҳ таоло намоз ўқувчиларни ва сажда қилувчиларни азобламаслиги ва уларни қиёмат кунида дўзах ўтидан қўрқитмаслиги ҳақида Ўзининг иззати ва юксаклиги билан қасам ичди.
أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ فَطَّرَ مِنْکُمْ صَائِماً مُؤْمِناً فِي هَذَا الشَّهْرِ کانَ لَهُ بِذَلِک عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِمَا مَضَی مِنْ ذُنُوبِهِ
Эй одамлар, кимки сизлардан бу ойда бир рўзадор мўминга ифторлик берса, бу иши эвазига унинг учун Аллоҳ Азза ва Жалла ҳузурида бир қулни озод қилиш ажр-мукофоти ва ўтган гуноҳлари учун мағфират бўлур.
فَقِیلَ لَهُ یا رَسُولَ اللَّهِ لَیسَ کلُّنَا یَقْدِرُ عَلَی ذَلِکَ
Шунда ул ҳазратга: «Ё Расулаллоҳ, ҳаммамиз ҳам бунга қодир эмасмиз», – дейилди.
فَقَالَ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ): اِتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ.
Сарвари олам унга жавобан: «Рўзадорга агарчи хурмонинг яримини ифторлик бериш билан бўлса-да, жаҳаннам оловидан сақланинглар ва ёки бир қултум сувни ифторлик бериш билан бўлса ҳам, дўзах оловидан сақланинглар!».
أَیهَا النَّاسُ مَنْ حَسَّنَ مِنْکمْ فِی هَذَا الشَّهْرِ خُلُقَهُ،كَانَ لَهُ جَوَازاً عَلَی الصِّرَاطِ یوْمَ تَزِلُّ فِیهِ الْأَقْدَامُ،
Эй одамлар, сизлардан кимда-ким бу ойда ўзининг хулқ-атворини яхши қилса, Сирот кўпригида оёқлар сирпанган куни у ундан ўтиб кетади.
وَ مَنْ خَفَّفَ فِی هَذَا الشَّهْرِ عَمَّا مَلَکتْ یمِینُهُ خَفَّفَ اللَّهُ عَلَیهِ حِسَابَهُ،
Кимки бу ойда ўз қўл остидагиларига енгил олса, Аллоҳ таоло қиёмат кунида унинг ҳисобини осон қилади.
وَ مَنْ كَفَّ فِیهِ شَرَّهُ کَفَّ اللَّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ،
Ва ким бу ойда ёмонлигини одамлардан тийса, Аллоҳ таоло у билан учрашадиган кун (қиёмат кунида) ғазабини ундан тияди.
وَ مَنْ أَکرَمَ فِیهِ یَتِیماً أَکْرَمَهُ اللَّهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ،
Ва кимки бирор етимни бу ойда ардоқласа, Худо у билан учрашган кун (қиёмат кунида) уни эъзозлайди.
وَ مَنْ وَصَلَ فِیهِ رَحِمَهُ وَصَلَهُ اللَّهُ بِرَحْمَتِهِ یوْمَ یَلْقَاهُ، وَ مَنْ قَطَعَ فِیهِ رَحِمَهُ قَطَعَ اللَّهُ عَنْهُ رَحْمَتَهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ.
Кимки бу ойда ўз қариндош-уруғлари билан силаи раҳим қилса (уларнинг ҳолидан хабар олса), Аллоҳ таоло у билан учрашган кун (қиёмат кунида) уни Ўз раҳматига етказади. Ва кимда-ким бу ойда қариндош-уруғлари билан алоқани узса, Аллоҳ у билан учрашган кун (қиёмат кунида) Ўз раҳматини ундан узади.
وَمَنْ تَطَوَّعَ فِیهِ بِصَلَاةٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ، وَمَنْ أَدَّی فِیهِ فَرْضاً کَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَدَّی سَبْعِینَ فَرِیضَةً فِیمَا سِوَاهُ مِنَ الشُّهُورِ،
Кимда-ким бу ойда бирор мустаҳаб намозни адо этса, Аллоҳ унинг учун дўзах оловидан қутулишни ёзади. Ва кимки бу ойда фарз намозни адо қилса, у учун бошқа ойларда етмишта фарз намозни адо этган кишининг мукофоти бўлади.
وَمَنْ أَکثَرَ فِیهِ مِنَ الصَّلَاةِ عَلَیَّ، ثَقَّلَ اللَّهُ مِیزَانَهُ یَوْمَ تَخِفُّ الْمَوَازِینُ،
Ва ким бу ойда менга кўп салавот айтса, Аллоҳ тарозилар енгил бўлган кунда унинг амали тарозисини оғир қилади.
وَ مَنْ تَلَا فِیهِ آیةً مِنَ الْقُرْآنِ،کانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیرِهِ مِنَ الشُّهُورِ.
Кимда-ким бу ойда Қуръондан бир оятни ўқиса, бошқа ойларда Қуръонни хатм қилган (тўлиқ ўқиган) кишининг савоби унинг учун бўлур.
أَيُّهَا النَّاسُ! إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ، فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَایُغَلِّقَهَا عَلَیْکُمْ، وَ أَبْوَابَ النِّیرَانِ مُغَلَّقَةٌ، فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَایُفَتِّحَهَا عَلَیْکُمْ،
Эй одамлар, жаннат эшиклари бу ойда очилгандир. Демак, Раббингиздан уларни сизларга ёпмаслигини сўранглар ва дўзах олови эшиклари ёпилгандир. Шунинг учун Раббингиздан уларни сизларга очмаслигини сўранглар.
وَالشَّيَاطِینَ مَغْلُولَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَایُسَلِّطَهَا عَلَیْکُمْ .
Ва шайтонлар кишанланган. Бас, Раббингиздан уларни сизларга ҳукмрон қилмаслигини сўрангиз.
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٌّ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) :فَقُمْتُ، فَقُلْتُ: يا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِي هَذَا الشَّهْرِ؟
Амирулмўминин ҳазрат Али (алайҳис салом) айтадилар: «Мен ўрнимдан турдим-да: Ё Расулаллоҳ, бу ойда амалларнинг энг афзали нима?», – деб сўрадим.
فَقَالَ: يَا أَبَا الْحَسَنِ! أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
Сарвари коинот шундай марҳамат қилдилар: Эй Абул Ҳасан, бу ойда амалларнинг энг афзали Аллоҳ Азза ва Жалла ҳаром қилган нарсалардан узоқлашишдир.
يَقُولُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٌّ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) :ثُمَّ بَکَی رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ)، فَقُلْتُ: یا رَسُولَ اللَّهِ مَا یُبْکِیکَ؟
Мўминлар амири ҳазрат Али (алайҳис салом) айтадилар: Сўнгра Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи васаллам) йиғладилар. Мен: «Ё Расулаллоҳ, нима сизнинг йиғлашингизга сабаб бўлди?», – дедим.
فَقَالَ: يا عَلِي أَبْکي لِمَا یسْتَحَلُّ منك فِي هَذَا الشَّهْرِ، کأَنِّي بِكَ وَ أَنْتَ تُصَلِّي لِرَبِّكَ، وَ قَدِ انْبَعَثَ أَشْقَى الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ شَقِيقُ عَاقِرِ نَاقَةِ ثَمُودَ، فَضَرَبَكَ ضَرْبَةً عَلَى قَرْنِكَ، فَخَضَبَ مِنْهَا لِحْيَتَكَ
Ул ҳазрат шундай марҳамат қилдилар:
«Эй Али, бу ойда сенга раво кўриладиган нарса учун йиғлайман. Гўё мен сени Парвардигоринг учун намоз ўқиётган ҳолда кўриб турганимдек. Ҳолбуки, ўша ҳолда илгаригиларнинг ва сўнггиларнинг энг бахти қароси, Самуд қавми туясини сўйган кимсанинг биродари ва тенгдоши юборилиб, бошингнинг фарқига бир зарба уради. Шунда соқолингни ўша зарба билан алвон қилади».
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) :فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ وَ ذَلِك فِي سَلَامَةٍ مِنْ دِینِي؟
Амирулмўъминин ҳазрат Али (алайҳис салом) дедилар: Шунда мен: «Эй Аллоҳнинг Расули, ўша пайтда менинг диним соғлом ва омонда бўладими?», – дедим.
فَقَالَ: نعم، فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِك
Ул ҳазрат: «Ҳа, дининг соғлом ва омонда бўлади», – дедилар.
ثُمَّ قَالَ يا عَلِيُّ مَنْ قَتَلَكَ فَقَدْ قَتَلَنِي وَ مَنْ أَبْغَضَكَ فَقَدْ أَبْغَضَنِي وَ مَنْ سَبَّكَ فَقَدْ سَبَّنِي لِأَنَّكَ مِنِّي كنَفْسِي رُوحُكَ مِنْ رُوحِي وَ طِينَتُكَ مِنْ طِینَتِي
Сўнг ул ҳазрат менга дедилар: «Эй Али, ким сени ўлдирса, дарҳақиқат, мени ўлдиргандир ва сени ёмон кўрган шубҳасиз, мени ёмон кўргандир. Ва кимки сени ҳақоратласа, мени ҳақорат қилган бўлур. Зероки, сен менга нисбатан менинг жоним кабисан, сенинг руҳинг менинг руҳимдан ва сенинг яратилишинг менинг яратилишимдандир».
إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَنِي وَإِيَّاكَ وَاصْطَفَانِي وَ إِيَّاكَ وَاخْتَارَنِي لِلنُّبُوَّةِ وَ اخْتَارَكَ لِلْإِمَامَةِ فَمَنْ أَنْكَرَ إِمَامَتَكَ فَقَدْ أَنْكَرَ نُبُوَّتِي
«Шубҳасиз, Аллоҳ таборака ва таоло мени ва сени яратди. Ва У мени ҳам, сени ҳам танлади, мени пайғамбар бўлиш учун танлади ва сени эса имом ва пешво бўлиш учун танлади. Демак, кимки сенинг имомат ва пешволигингни инкор этса, шубҳасиз, у менинг пайғамбарлигимни инкор қилгандир».
يَا عَلِيُّ أَنْتَ وَصِيِّي وَ أَبُو وُلْدِي وَ زَوْجُ ابْنَتِي وَ خَلِیفَتِي عَلَى أُمَّتِي فِي حَيَاتِي وَ بَعْدَ مَوْتِي أَمْرُكَ أَمْرِي وَ نَهْيُكَ نَهْيِي
«Эй Али, сен менинг ворисим, фарзандларимнинг отаси, қизимнинг умр йўлдоши ва менинг ҳаётлигимда ҳамда ўлимимдан сўнг ўринбосаримсан. Сенинг буйруғинг менинг буйруғимдир ва сенинг наҳийинг (қайтаришинг) менинг наҳийимдир»
أُقْسِمُ بِالَّذِي بَعَثَنِي بِالنُّبُوَّةِ وَ جَعَلَنِي خَيْرَ الْبَرِيَّةِ إِنَّكَ لَحُجَّةُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ أَمِینُهُ عَلَى سِرِّهِ وَ خَلِيفَتُهُ عَلَى عِبَادِه
«Мени пайғамбар қилиб юборган ва мени халойиқнинг энг яхшиси қилган Зотга қасамки, сен шак-шубҳасиз, Аллоҳнинг яратганлари устидан Ҳужжати, Унинг сирларига ишончлиси ва Унинг бандаларига халифасисан».
